- دنگ و دوال(دَ گُ دَ)
دوالی و ریسمانی است که بر آن زنگولۀ بسیار آویزند و مسخرگان خاصه غلامان عباسی به کمربندند بطوری که زنگوله ها بر کفل و دور کمر آویخته ماند و به همان قسم رقص کنند و اصول آورند. (لغت محلی شوشتر) ، کنایه است از اسباب تجمل و شأن و شوکت. (آنندراج) (لغت محلی شوشتر) :
بعد مردن طمطراق شیخ افزون می شود
طبل رحلت بهر او دنگ و دوالی بیش نیست.
قبول (از آنندراج)
بعد مردن طمطراق شیخ افزون می شود
طبل رحلت بهر او دنگ و دوالی بیش نیست.
قبول (از آنندراج)